به نام خدا
(این متن به درخواست نشریه عقیق در رابطه با حاشیه های ایجاد شده پیرامون حضور دکتر جلیلی در دانشگاه امیرکبیر و در جشن سالروز فناوری هسته ای نوشته شده است است)
آزادی بیان یعنی من هر قدر خواستم توهین و القای شبهه می کنم ولی هیچکس حق ندارد بر خلاف نظراتم حرفی بزند!
شاید برای شما هم جالب باشد که طرفداران این حرف به ظاهر خنده دار چند روز پیش در هیبت یک دانشجو ظاهر شدند! دانشجویی که نامش معرف اوست: دانش+ جو، یعنی پیوسته از میان حرف های متقابل، و حتی در مواقعی متضاد، به دنبال دانش است. حالا شما دانشگاه و دانشکده ی ما را نبینید که ساهاست یک سری حرف های کهنه ی خارجی در آن تدریس می شود! در سطح دنیا اساتید هر کدام ایده یا نظر خود را دارند که ممکن است با همکار خود بسیار متفاوت باشد. اما این دانشجوست که بسته به هدف و آرمانی که دارد باید از میان انبوهی از حرف ها، با معیارهای صحیح به قضاوت بنشیند.
اما چگونه در فضایی آشفته می توان به نتیجه گیری درست رسید؟ یا بگذارید سوال خود را بهتر مطرح کنم: چه کسانی از به هم ریختن فضای عمومی و علمی سود می برند؟
تصور کنید در دانشگاهی خیالی، عده ای با قدرت های مالی یا سیاسی به ناحق وارد شده اند و سعی دارند نظرات خود را بر کرسی نشانند. اینها مسلما از نشست های نقد نظرات خود گریزانند و تا آنجا که بشود زیر بار این گونه جلسات نمی‌روند. در عوض به طور قطع نمی گذارند حرف اساتید دیگرِ آن جا به گوش کسی برسد. برای این کار هم به زحمت زیادی نخواهند افتاد. خوشبختانه شبکه های اجتماعی و ابزار ارتباطی دیگر به کمکشان می آیند تا عده‌ای را جمع کنند و جلسات بیان نظرات مخالفین را بر هم زنند. شیطان توجیه‌گر هم به سراغشان می آید و در مقابل آرامش طلبان به آنها قدرت توجیه‌گری فوق العاده ای خواهد داد که: «اینها زمان خود به ما مجال سخن گفتن ندادند!»، «همین ها باید پاسخگوی مسایل آن دوران باشند!» و... و هیچکس نمی تواند ازشان در این آشفته بازار بپرسد که کدامیک از این دلایل، برهانی قاطع و منطقی در ایجاد آشوب است؟ اگر با حرف این استاد مشکلی دارید و از نظرتان غلط است، کما اینکه به اعتقاد ما هیچ کس معصو م نیست که تمام حرف هایش صحیح باشد، به صورت منطقی و استدلالی مواضعش را رد کنید و نگذارید این موضوع باب شود. که در این صورت حقیقت هیچ وقت مجال ظهور و بروز نخواهد یافت.
در ضمن می توان برای این افراد نیت دیگری را نیز جستجو کرد. احتمالا این دوستان نگران انتشار آرا و نظرات این اساتیدِ خیالی ما هستند که مبادا در کسی تاثیر گذاشته و از راه منحرف شود(!). حال اگر حرف های این اساتید از نظرشان آن قدر غلط است، حتما با انتشارش هر کس که از اندک قدرت فهمی بهره مند باشد به غلط بودنش پی خواهد برد. پس این حرکات نوعی زیر سوال بردن شعور دانشجویان آن دانشگاه خیالی نیز هست!
و العاقبه للمتقین
برچسب ها : سیاسی ,
توسط : 
